Rozdział 7

Kochani czytelnicy!!!

Rozdział 6 nie był najlepszy.... mogę nawet powiedzieć że był beznadziejny... 

Dziękuję jednak Wam za to że mnie nie zabiłyście XD

Zapraszam na rozdział 7 który dedykuje Pannie Malfoy! Jak to ujęła 

"(...) czasem musi być takie nic."

Miała rację, każdemu pisarzowi zdarza się rozdział taki sobie i nie należy się tym przejmować, tylko postarać się by następny był lepszy :)

Tak jak obiecała rozdział dłuższy, lepszy i jestem pewna że spodoba się Wam :D

Zapraszam :*

***

                          Jako Prefekt Naczelny, Draco Malfoy posiadał własne dormitorium. Znajdowało się ono na 7 piętrze... Czyli blisko Pokoju wspólnego Gryffindoru.... Gorzej być nie mogło....

                         Platynowowłosy chłopak  leżał na łóżku w swym dormitorium. Był on utrzymany w ciemnych kolorach z zielonymi akcentami. Na ścianie wisiało godło Slytherinu, przy kominku stały dwa zielone fotele. Ogromne łóżko posiadało zieloną narzutę i baldachim oraz srebrne poduszki. W prawym kącie stał barek z alkoholem, po prawej znajdowały się drzwi prowadzące do łazienki, a w lewym kącie stało biurko. 

                          Draco pogrążony był w myślach. Zegar wskazywał godzinę 01:47. Nie mógł zasnąć.

                          Nareszcie wrócił do Hogwartu. Cieszył się z tego, bo choć nikomu tego nie mówił, to traktował go jak swój dom... Ten prawdziwy.

                           To tu spędził 6 lat swojego życia. Tu poznał przyjaciół, wrogów...

                           No właśnie. Wrogowie. Wrócił myślami do chwili gdy spotkał Świętą Trójcę w pociągu. Z Potter' em jako tako się dogadywał. Zawarli rozejm i choć od tego czasu są wobec siebie bardziej tolerancyjni, to i tak często sobie dogryzają.

                           Granger przestał nazywać szlamom. Po wojnie krew była dla niego mniej ważna niż kiedyś.... Zresztą obiecał to Potter' owi.

                           Jedynie z Weasley' em nic się nie zmieniło.... I właściwie dobrze... Przecież musi kogoś upokarzać...

                           Gdy tak rozmyślał przypomniał sobie o nowej uczennicy. Isabella Lily Potter, siostra Wybrańca... Jak to w ogóle było możliwe? Jak to się stało? Kiedy? 

                            Już na uczcie zrozumiał dlaczego Potter prosił go by trzymał się od niej z daleka.... No cóż... Nie byłby sobą, gdyby dotrzymał słowa... Uśmiechnął się pod nosem i zasnął.

                                                                           ***

                                

                              Rudowłosa dziewczyna siedziała na parapecie w dormitorium. Jej współlokatorki, Hermiona i Ginny już od dawna smacznie spały, jednak ona nie mogła. Była zbyt podekscytowana `dzisiejszym dniem. Wciąż przeżywała Ceremonię Przydziału. W uszach nadal słyszała słowa Tiary

                  Hmmmm... Taaaak.......  

Córka Jamesa i Lily Potter' ów, siostra Wybrańca...... 

Jesteś tak podobna do matki, to samo czułam gdy ją przydzielałam do jednego z domów....

Jesteś mądra, lubisz się uczyć... Powinnaś trafić do Ravenclawu.....

Jednak posiadasz odwagę.... I masz coś... Co Lily również miała.....

Dlatego nie mam innego wyboru i pchnąć cię w ślady matki....

                              Była podobna do matki... Oczywiście wiedziała że z wyglądu są niemal identyczne, ponieważ Harry pokazał jej zdjęcie... Pod względem charakteru widać też były takie same... Cieszyła się z tego. Wiedziała że mama byłaby z niej dumna...

                              Isabella położyła się do łóżka, spod poduszki wyciągnęła zdjęcie rodziców. Znajdowali się na dworze, wiatr targał ich włosy, a oni tańczyli. Byli uśmiechnięci, szczęśliwi...

                              Dziewczyna również się uśmiechnęła, schowała z powrotem pod poduszkę. Przykryła się kołdrą i po kilku minutach zasnęła.

                                                                       ***

                               Pierwszego dnia szkoły współlokatorki obudziły się o 07:00 rano.

- Ja pierwsza zajmuję łazienkę! - Krzyknęła Ginny i biegiem wpadła do niej zamykając drzwi.

- Tylko pamiętaj! Masz 10 minut! - Przypomniała jej Hermiona i zaczęła szykować potrzebne rzeczy do szkoły.

- Dlaczego 10? - Zapytała Issy nadal leżąc w łóżku. Poranne wstawanie nie było jej mocą stroną.

- Za 30 minut zaczyna się śniadanie, czyli każda ma 10 minut w łazience, by było po równo. - Wyjaśniła jej i uśmiechnęła się widząc koleżankę w rozwalonej pościeli. - O której wczoraj zasnęłaś?

- Nie wiem.. Chyba koło drugiej, ale nie wiem dokładnie... Nie mogłam zasnąć....

- Denerwowałaś się dzisiejszym dniem? - Hermiona usiadła na swoim łóżku starając się rozczesać włosy.

- Nawet nie wiesz jak bardzo. - Rudowłosa wyplątała się z kołdry i usiadła na łóżku. - Pierwszy dzień w nowej szkole... Niby nic takiego, ale jednak...

- Bardziej denerwujesz się zajęciami czy tym, że wszyscy będą się na ciebie patrzeć? 

- Chyba to drugie. - Uśmiechnęła się delikatnie. - No wiesz, zaginiona siostra Harry' ego Potter' a, Wybrańca.... Na pewno wszyscy będą gadać.

- Nie przejmuj się! Zrób to co Harry! Po prostu nie zwracaj na to uwagi! Zobaczysz że jak pierwszy szok minie zaczną cię traktować jak każdego innego ucznia. - Hermiona podeszła do dziewczyny i mocno ją przytuliła. W tym momencie z łazienki wyszła Ginny.

                                                        

                                                                          ***

                   W pokoju wspólnym na dziewczyny czekali Ron i Harry. Rozmawiali właśnie z Neville' m, gdy na dół zeszła Ginny, a zaraz za nią Hermiona i Issy. 

- Cześć chłopaki! - Krzyknęła Ginny podbiegając do Harry' ego i całując go w usta. Isabella o związku brata dowiedziała się gdy była w Norze, dlatego nie zdziwiła się temu powitaniu. Harry widząc siostrę podszedł do niej i mocno przytulił.

- Gotowa? - Zapytał.

- Gotowa. - Uśmiechnęła się i w szóstkę wyszli z Pokoju Wspólnego. 

                       

                      Gdy weszli do Wielkiej Sali zebrani w niej uczniowie spojrzeli na nich, przerywając rozmowy. Harry objął siostrę i razem ruszyli w stronę stołu. Jedynie ich dom zachowywał się normalnie, ponieważ poprzedniego wieczoru poznali Isabell i przyzwyczaili się do niej. 

                      Harry i Hermiona usiedli po obu stronach Issy, a Ginny, Ron i Neville po drugiej stronie stołu. Jednak reszta uczniów nadal bezczelnie gapiła się na nich. Dumbledore widząc co się dzieje wstał i głośno odchrząknął, tym samym zwracając na siebie uwagę uczniów.

- Smacznego. - Powiedział uśmiechając się do nich. Zrozumieli o co chodzi i powrócili do jedzenia. Dyrektor spojrzał w stronę Harry' ego i jego siostry i mrugnął do nich. 

- Już się nie mogę doczekać zajęć - Powiedziała Hermiona robiąc kanapkę z pomidorem.

- Chyba tylko ty. - Zaśmiała się Ginny. - Ja to bym mogła mieć jeszcze wolne. - Uśmiechnęła się pijąc herbatę. 

- Dzień dobry. - Podeszła do nic McGonagall. - Oto wasze plany zajęć. - Powiedziała i poszła dalej.

- Jakie tortury czekają nas w tym roku? - Zapytał Ron, nawet nie zerkając na plan.

- Eliksiry, Transmutację i OPCM mamy ze Ślizgonami. - Westchnął Neville.

- I na poprawę humoru.... Dzisiejszy dzień mamy w całości z nimi. - Jęknął Harry.

- Ej no, nie będzie tak źle. - Uśmiechnęła się Issy, starając się ich pocieszyć. Uczniowie siedzący bliżej nich rzucili jej mordercze spojrzenia.

- Spokojnie! Jest nieświadoma! Po pierwszej lekcji zmieni zdanie! - Stanęła w jej obronie Hermiona.
             
                   Po skończonym śniadaniu udali się na pierwsze piętro do klasy transmutacji. Czekali już tam Ślizgoni i Gryfoni, rzucając sobie nienawistne spojrzenia. Drzwi otworzyły się i McGonagall zaprosiła ich do środka.

- Harry mogę usiąść z tobą? - Zapytała Issy.

- Pewnie, tylko po lewej stronie klasy. Po prawej siedzą Ślizgoni. - Prawie wypluł to słowo.

                 
                 W klasie były cztery rzędy ławek, dwa po lewej zajmowali Gryfoni, a dwa po prawej Ślizgoni. Hermiona i Ginny usiadły w pierwszej ławce w środkowym rzędzie, za nimi Issy i Harry, a za nimi Ron i Neville.

- Witam klaso! W tym roku mamy dużo nauki! Czekają was Owutem, dlatego nie liczcie że zajęcie będą proste! A teraz zaczynamy!

                                                                             ***

- Zabijcie mnie..... Teraz, szybko! Póki nikt nie patrzy! - Błagał Ron podając Hermionie nóż do masła.

- Daj spokój! Nie było tak źle. - Starała się go pocieszyć, jednak średnio jej to wychodziło.

- Przez całe życie nienawidziłem poniedziałków.... Teraz muszę wymyślić nowe słowo na określenie tego jak bardzo ich nienawidzę, bo słowo "nienawidzę" jest za słabe. - Narzekał. na co wszyscy wybuchnęli śmiechem.

                Lekcje skończyły się i uczniowie jedli obiad w Wielkiej Sali. Dzień był męczący, nawet Ślizgoni nie mieli sił by naśmiewać się z innych. Na każdej lekcji przypominali im o egzaminach i uprzedzali że lekcje nie będę łatwe.... Wspaniały początek dnia...

- Może przejdziemy się na błonia? - Zaproponował Neville. Wszyscy ochoczo przytaknęli.

- Wy idźcie, ja was dogonię. - Powiedziała Isabella wstając od stołu.

- Gdzie idziesz? - Zapytał Harry.

- Do dormitorium. Chcę zabrać aparat i porobić parę zdjęć.

- Trafisz? Może pójść z tobą? - Zmartwił się jej czarnowłosy. Była tu niecały dzień i nie znała jeszcze dobrze Hogwartu.

- Poradzę sobie. Najwyżej zapytam kogoś o drogę. - Uśmiechnęła się i nie czekając na reakcję innych ruszyła ku drzwiom.

                     Wyszła na korytarz i ruszyła po schodach na 7 piętro. Na szczęście pamiętała drogę i nie zgubiła się. Podeszła pod obraz Grubej Damy i powiedziało hasło, wbiegła do pokoju i zabrała mugolski aparat. Gdy wyszła na korytarz ujrzała pojawiające się ogromne drzwi na końcu korytarza. Schowała się za najbliższy posąg i obserwowała.
   
                       Z tajemniczego pokoju wyszedł Draco Malfoy. Pamiętała go z lekcji, choć praktycznie się nie odzywał. Zastanawiała się jak to możliwe że drzwi tak nagle zniknęły, jak się pojawiły i co on tam robił.

- Nie wiesz że nie ładnie podglądać ludzi? - Zapytał patrząc na zegarek. Issy zaklęła w duchu i wyszła z ukrycia.

- Skąd wiedziałeś? - Zapytała, podchodząc do niego.

- Trudno nie zauważyć twoich włosów. - Zaśmiał się. Nie był to jednak złośliwy śmiech, był szczery.

- Mogłam założyć kaptur. - Westchnęła. - Co to były za drzwi? Jak to się stało że się pojawiły, a potem zniknęły? - Zaczęła go wypytywać.

- Z chęcią odpowiedziałbym na twoje pytania. Niestety jestem już umówiony. Dlatego proponuje spotkanie. - Uśmiechnął się do niej.

- Spotkanie? Kiedy? - Z natury była ciekawską osobą, dlatego nie mogła odmówić. Musiała się dowiedzieć co było za drzwiami.

- Jutro. 0 12 w nocy... Co ty na to? - Zapytał.

- Zgoda. - Nie zastanawiała się, nie było po co.

- Czyli jesteśmy umówieni. Do zobaczenia. - Uśmiechnął się do niej i odszedł. Isabella patrzyła na jego oddalającą się sylwetkę, a kiedy zniknął za rogiem, ruszyła schodami w dół.

                                                       
                                                                             ***

                    Zauważyła ich siedzących pod drzewem. Podbiegła do nich i krzyknęła.

- A teraz zróbcie dzióbki!! - Zaczęła im robić zdjęcia. Przez całe południe wygłupiali się, a zdjęciami które zrobili, mogliby zapełnić połowę albumu.

                     Do zamku wrócili na kolację. Wszyscy w dobrych humorach zajadali się pysznościami. Nikt nie zwrócił uwagę na przyglądającemu się im Draco.

 Kochane oto rozdział 7 i mam nadzieję że Wam się podobał! :D

Nawet nie wiecie jak mnie olśniło na to opowiadanie i teraz notki będą dłuższe i lepsze :D

Chciałabym Was jeszcze o coś prosić. 

Naprawdę nienawidzę powiadamiać o nowym rozdziale, ponieważ dużo jest blogów które czytam.

Dlatego jeśli ktoś chce być powiadamiany, to proszę dodajcie blog do obserwowanych :)

Ja również Was dodam :D

A teraz dobranoc :**